En aventura in het prachtige Colombia

Omdat Colombia jarenlang een zeer onveilig land is geweest, had ik het nooit op mijn lijstje staan. Maar nu er vrede is, wordt de bestemming steeds populairder.

Nu ik er geweest ben, begrijp ik helemaal waarom. Wat een prachtig land!

In mijn vorige blog heb ik het al gehad over de stranden en over de jungle. En na ons bezoek aan het Tayrona National Park, zijn we naar het plaatsje Minca gegaan.

Minca is een backpackersdorpje in de bergen en het staat bekend om de mooie watervallen, de grote hangmatten en om de lekkerste chocoladebroodjes van Zuid-Amerika. Dat klonk natuurlijk als muziek in onze oren!

Vanuit het dorpje zijn we te voet naar de Marinka Watervallen gegaan. Het pad was een prima begaanbaar zandpad, wel continu licht (of iets minder licht) stijgend en het liep dwars door de prachtige natuur.

Onderweg kwamen we al langs een kleinere waterval en alleen al het zwemmen daar was zeer de moeite waard.

Tijdens het wandelen zagen we veel mooie vogels en vlinders. Ook stak er plotseling een familie brulapen over, zo gaaf!

De Marinka Watervallen overtroffen onze verwachtingen, wat waren ze groot! En zo mooi!

Het chocoladebroodje smaakte met dit uitzicht natuurlijk nog beter.

Die middag besloten we om niet nog een nachtje in Minca te verblijven.

In Tayrona hebben we zo genoten van de natuur om ons heen, dat een toffe accommodatie hoog in de bergen ons meer aansprak dan een verblijf in het dorpje.

Nou, we zijn dus in de bergen geweest, al kwamen we daar niet zomaar…

We werden opgehaald door een 4x4 en al schommelend en hobbelend reden we omhoog. De weg was amper een weg te noemen… Maar de accommodatie lag toch mooi! Waar we ook waren, in onze kamer, in het restaurant of bij de infinity pool, het uitzicht was fantastisch!

Het was jammer dat we de volgende ochtend alweer moesten vertrekken (weer hobbelend en schommelend, maar dit keer naar beneden).

Maar onze tijd in Colombia zat er bijna op, dus we moesten weer terug naar Cartagena.

Waar de heenweg zeer voorspoedig was verlopen, verliep het op de terugweg allemaal net even anders. De taxi kwam wanneer die kwam, de bus heeft (onnodig…?) lang stilgestaan op verschillende vage plaatsen. En ik weet niet hoelang een minuut in Colombia duurt, maar die 15 minuten om onze benen te strekken, waren echt geen 15 minuten… Maar dat maakte natuurlijk allemaal niet uit, wij waren ten slotte “gewoon” in Zuid-Amerika![e-2764]️

In Cartagena sliepen we weer een leuk hotelletje en de laatste dag hebben we heerlijk door het oude centrum gestruind. In het stadspark hebben we de befaamde luiaards gezien, net als een grote leguaan en een groep kleine aapjes.

We hebben een kijkje genomen in het goudmuseum, we hebben souvenirtjes gescoord en we hebben gewoon genoten van de prachtige architectuur, de sfeer, de muziek en alle streetart.

Toen we die middag naar het vliegveld gingen, wisten we nog niet of we mee zouden komen. Sterker nog, het zag ernaar uit dat de vlucht helemaal vol zat, maar op het laatste moment kregen we toch 2 stoelen toegewezen. En nu zitten we in het vliegtuig, op weg naar huis.

Wat een week. We hebben zoveel gedaan, het lijkt wel alsof we hier een maand geweest zijn.

We hebben op de mooiste stranden gelegen, fantastische wandelingen door de jungle gemaakt, gezwommen bij watervallen, genoten van heerlijke momenten aan het zwembad, in hangmatjes midden in de natuur gelegen en in Cartagena zelf hebben we ook nog wat cultuur kunnen opsnuiven.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de zeer vriendelijke bevolking. Met een beetje Spaans van onze kant en met een beetje Engels van hun kant, was het allemaal prima te doen. En ik heb mij hier echt geen moment onveilig gevoeld.

Kortom, we hebben optimaal genoten!

Er zijn niet veel bestemmingen waar ik naar terug zou willen, maar Colombia is er zeker een van.

Wat een land!