So rooi soos ’n kalkoen
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
09 Februari 2009 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Jemig, een site bijhouden is nog best wel moeilijker dan dat ik had gedacht. In een klein stukje moet je zoveel mogelijk vertellen. Maar ik maak hier gewoon zóveel mee! Het is gewoon niet samen te vatten. Mijn hele leven is hier anders dan thuis, als je thuis uit je stage komt of uit je werk, plof je neer op de bank, kijk je wat tv, ga je eten en de dag is voorbij. Maar dat is hier wel anders. Mijn stageschool is namelijk om 2uur uit. Dan moet de dag zowat nog beginnen. En er zijn hier zoveel leuke dingen te doen, dat we eigenlijk altijd wel op pad zijn.
Natuurlijk zijn er in Zuid-Afrika ook minder leuke dingen. De armoede onder de bevolking is ontzettend groot. Sharon en ik hebben afgelopen donderdag een schooltje bezocht voor gehandicapte kinderen in een township (= krottenwijk). Wat we daar tegenkwamen was schrijnend! Kinderen met een handicap zijn hier niets waard. Ouders willen ze niet, want het kost veel tijd, geduld en geld en ze krijgen er ‘weinig’ voor terug. Deze kinderen kunnen niet voor hun ouders zorgen, mocht dat ooit nodig zijn en daarom worden deze kinderen genegeerd, verwaarloosd en mishandeld.
Voor deze kinderen is in de township een soort schooltje opgezet. Het probleem is dat de regering deze school niet financieel wil ondersteunen omdat ze vinden dat je deze kinderen niets kan leren. Belachelijk natuurlijk! Ieder kind kan iets leren, het zal misschien geen lezen of schrijven zijn, maar hoe goed zou het zijn als een kind zichzelf kan wassen en aankleden!
Dat is wat ze op Ithemba leren, tanden poetsen, zelf eten en dat soort, voor ons kleine dingetjes, maar voor deze kinderen hun hele zelfredzaamheid.
Omdat ze geen geld krijgen van de regering is de school erg arm en er zijn te weinig materialen om deze kinderen een goede kans te geven. Maar ze kunnen in ieder geval even hun huis uit, omgaan met leeftijdsgenootjes en vriendschappen sluiten. En ze krijgen aandacht. Dat is voor veel gehandicapte kinderen in dit land nog niet aan de orde. De mensen van Ithemba doen erg hun best en dat is ook te zien!
Om nu alle leuke dingen hier te gaan bespreken, vind ik best wel moeilijk. Eerst vertel ik over de ellende in dit land en daarna moet ik verder gaan met allemaal blije berichten?
Maar dat is precies hoe het gaat in dit land, het ene moment rijd je door een prachtige villawijk en echt pal daar naast staan golfplaten hutjes. De contrasten zijn hier gewoon te groot!
Maar goed, voor het weekend hadden we allerlei leuke excursies gepland, maar helaas… Sharon en Ilona (Finse huisgenoot) waren zo erg verbrand dat ze geeneens konden bewegen.
Ons weekend lekker relaxen op het strand ging dus niet door. Zaterdag zijn we in de ochtend naar de vuurtoren van PE (=Port Elizabeth) gegaan. Deze vuurtoren staat op een prachtig strand met de mooiste schelpen. Verder hebben we die dag erg weinig gedaan. ’s Avonds hadden we een braai en een feest van Khaya, onze organisatie, en daar hebben we veel andere studenten ontmoet.
Zondag hebben we heerlijk met de auto door de omgeving getoerd, we zijn door bergen gegaan en langs de prachtigste strandjes gereden, we hebben ook nog lekker gepicknicked op het strand. Dat is pas echt genieten.
En genieten is precies het woord waarmee ik mijn verhaal wil afsluiten!
Wij genieten hier volop!
Liefs Tessa
PS: Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes, echt super om te weten dat er zoveel mensen meeleven!
PS2: Tobi is niet meer, we hebben nu een andere auto, met de naam: The Controller!
PS3: Mijn Afrikaanse nr: 0027762649201, ik hoop dat hij het doet, nog niet getest!
Natuurlijk zijn er in Zuid-Afrika ook minder leuke dingen. De armoede onder de bevolking is ontzettend groot. Sharon en ik hebben afgelopen donderdag een schooltje bezocht voor gehandicapte kinderen in een township (= krottenwijk). Wat we daar tegenkwamen was schrijnend! Kinderen met een handicap zijn hier niets waard. Ouders willen ze niet, want het kost veel tijd, geduld en geld en ze krijgen er ‘weinig’ voor terug. Deze kinderen kunnen niet voor hun ouders zorgen, mocht dat ooit nodig zijn en daarom worden deze kinderen genegeerd, verwaarloosd en mishandeld.
Voor deze kinderen is in de township een soort schooltje opgezet. Het probleem is dat de regering deze school niet financieel wil ondersteunen omdat ze vinden dat je deze kinderen niets kan leren. Belachelijk natuurlijk! Ieder kind kan iets leren, het zal misschien geen lezen of schrijven zijn, maar hoe goed zou het zijn als een kind zichzelf kan wassen en aankleden!
Dat is wat ze op Ithemba leren, tanden poetsen, zelf eten en dat soort, voor ons kleine dingetjes, maar voor deze kinderen hun hele zelfredzaamheid.
Omdat ze geen geld krijgen van de regering is de school erg arm en er zijn te weinig materialen om deze kinderen een goede kans te geven. Maar ze kunnen in ieder geval even hun huis uit, omgaan met leeftijdsgenootjes en vriendschappen sluiten. En ze krijgen aandacht. Dat is voor veel gehandicapte kinderen in dit land nog niet aan de orde. De mensen van Ithemba doen erg hun best en dat is ook te zien!
Om nu alle leuke dingen hier te gaan bespreken, vind ik best wel moeilijk. Eerst vertel ik over de ellende in dit land en daarna moet ik verder gaan met allemaal blije berichten?
Maar dat is precies hoe het gaat in dit land, het ene moment rijd je door een prachtige villawijk en echt pal daar naast staan golfplaten hutjes. De contrasten zijn hier gewoon te groot!
Maar goed, voor het weekend hadden we allerlei leuke excursies gepland, maar helaas… Sharon en Ilona (Finse huisgenoot) waren zo erg verbrand dat ze geeneens konden bewegen.
Ons weekend lekker relaxen op het strand ging dus niet door. Zaterdag zijn we in de ochtend naar de vuurtoren van PE (=Port Elizabeth) gegaan. Deze vuurtoren staat op een prachtig strand met de mooiste schelpen. Verder hebben we die dag erg weinig gedaan. ’s Avonds hadden we een braai en een feest van Khaya, onze organisatie, en daar hebben we veel andere studenten ontmoet.
Zondag hebben we heerlijk met de auto door de omgeving getoerd, we zijn door bergen gegaan en langs de prachtigste strandjes gereden, we hebben ook nog lekker gepicknicked op het strand. Dat is pas echt genieten.
En genieten is precies het woord waarmee ik mijn verhaal wil afsluiten!
Wij genieten hier volop!
Liefs Tessa
PS: Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes, echt super om te weten dat er zoveel mensen meeleven!
PS2: Tobi is niet meer, we hebben nu een andere auto, met de naam: The Controller!
PS3: Mijn Afrikaanse nr: 0027762649201, ik hoop dat hij het doet, nog niet getest!
-
09 Februari 2009 - 16:31
Ylva:
Heey Tess, echt zielig zeg voor die kinderen ja!! Maar volgens mij heb ik laatst op sbs6 bij kinderen dansen op het ijs iets gezien over Ithemba, die naam komt me heel bekend voor in ieder geval. Tijdens dat programma kon je lid worden van het Nelson Mandela kinderfonds, en die steunden dan weer allemaal dit soort doelen. Valt dit schooltje daar ook onder? Miss kan je straks in Nl wel als ambassadrice ofzo gaan werken voor ze :D Goed dat jullie ook nog gewoon blijven genieten van alle mooie dingen daar!! Hou dat vol :D voor je het weet zit je weer thuis. Spreek je snel! kus -
09 Februari 2009 - 18:28
Maartje:
Jeetje Tess, wat maak je veel mee, wat bijzonder om je te volgen, je schrijft echt heel beeldend en prachtig,en ik vind het een voorrecht om het een beetje mee te beleven.
veel liefs,en sterkte voor de echt lastige soms ook verdrietige situaties die je daar aantreft,xx,maartje. -
09 Februari 2009 - 18:56
Thea:
Hoi Tessa, fijn weer een bericht van je te mogen lezen. Heftig hoor, van de ene in de andere emotie gegooid te worden. Ik denk dat weinigen (ik ook) zich realiseren hoe zwaar het daar is. Goed dat je dat ook meemaakt. En fijn dat je het ook "los" kunt laten en weer verder kunt gaan. Ik wens je nog vele bijzondere en vooral mooie momenten! Kus Thea -
09 Februari 2009 - 19:10
Anneke:
Hoi Tess, meid wat maak jij veel mee! Het is inderdaad niet eerlijk, dat het verschil tussen arm, rijk en gehandicapt zo groot kan zijn! (snik)Toch leer je hier een hoop van, alles is niet vanzelf sprekend, je leerd veel dingen te waarderen.Dit zal je iederdaad nooit meer vergeten !!! Maar gelukkig zie je ook een hoop mooie dingen !!! Prachtige foto`s hoor! Ik geniet van je berichten !!! Het is erg leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt, zo ver weg !!! Tess geniet ervan!!! Liefs Anneke -
09 Februari 2009 - 21:08
Toon:
Tess goed dat je het zo naar je zin hebt!!!Als je terug bent gaan we ook maar zo'n reis plannen haha!!! Doe voorzichtig en het ga je goed!!groetjes van mijn ouders!! Xxxxx je neef!! -
10 Februari 2009 - 10:39
Johan :
he nichtje. leuke foto's en een interressant verhaal. we krijgen het nog druk met het volgen van alle familie leden...
we blijven zo mooi op de hoogte.. veel plezier en geniet van je dingen die je daar gaat en kan doen...
groetjes uit noordwijk
je neef -
10 Februari 2009 - 15:45
Oma Zus.:
Hallo Tess
Je beleeft wel de ene na de andere emotie lees ik zo. dit zijn tropen weken voor je;het leven dubbel beleven, veel sterkte en plezier gewenst, we denken aan je.Groetjes, ook van opa en Joke. -
10 Februari 2009 - 21:31
Rita:
Hey lieve tessie, leuk om te horen dat je zo geniet. Leuke jurk trouwes, die kon ik nog niet. Goed dat jullie een andere auto hebben die andere klonk niet echt super.
Mijn 3e Mcdrive zit er trouwes al op:p
Op het kompas wordt ook door iedereen gevaagd hoe je het hebt, Ron vroeg het vandaag nog aan me, leuk hè iedereen denkt aan jou.
ik ook hoor...
mis je wel al beetje..
fijne tijd nog,
dikke kus
Rietje -
10 Februari 2009 - 21:41
Mieke:
He Tessa,
even snel een berichtje, zodat je weet dat ik met je mee leef;) mijn tactiek heeft niet geholpen, ik wil nog steeds (en misschien zelfs wel meer dan eerst) terug naar afrika!!! Ik geniet van je verhalen, en blijf maar zoveel schrijven;)
xxx mieke -
11 Februari 2009 - 11:54
Monique:
Tesss :D
Ik zie nu pas dat ik hier ook op kan reageren:P Heel slecht. Maar ik weet het nu wel.
Wat maak jij daar veel mee zeg. En het is leuk om alles te lezen.
Jullie hebben een nieuwe auto. Verzinnen jullie die namen zelf of heeft ie al een naam als je m huurt.Ik vind het echt geweldig.
Veel plezier nog. En tot latur. :)
Monique -
13 Februari 2009 - 15:06
Chantal:
Ik word bij ieder bericht meer en meer jaloers... WAUW!
Echt onwijs mooie foto's! Ook van je vorige blog!
Ik kom gauw nog even kijken of er al iets nieuws staat!
Kus. -
14 Februari 2009 - 13:08
De Cabreras !!!:
Hoi jarige globe trotter !!!!! Wij wensen jou een hele fijne verjaardag toe !!!!Helaas kunnen wij niet langs komen,....beetje ver !!!(HIHI) xxx Juan,Anneke,Nando en Chendo !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
