Cool of koel...
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
14 November 2011 | China, Chengdu
Heey :)
Voordat we op reis gingen, hadden Monique en ik een hele planning gemaakt van onze reis door China. Maar zoals dat altijd gaat (in ieder geval bij mij), zijn we ondertussen heel erg van onze planning afgeweken. We hoorden namelijk dat er in de buurt van Chengdu ontzettend veel gave dingen te doen waren. (in de buurt van betekent hier: op zo'n 8 uur reizen)
Met de bus zijn we naar Songpan gegaan, een klein plaatsje ten noorden van Chengdu, in de bergen. Dit ligt behoorlijk in de buurt van Tibet en dat is duidelijk te zien aan de architectuur en de klederdracht, echt heel gaaf. We hadden er alleen niet echt aan gedacht dat het hier een stuk kouder zou zijn. Ik heb dus bij aankomst gelijk een legging, een muts, handschoenen en lange sokken gekocht. Zo, kom maar op met die kou!! :s
De volgende ochtend stonden Monique en ik (dik ingepakt) klaar voor een 3-daagse trekking te paard! (samen met nog 3 andere Nederlanders en 3 gidsen, die natuurlijk geen engels spraken) In de schaduw was het koud, maar in het zonnetje was het goed te doen. En al snel konden de eerste laagjes kleding uit. Ik zat op een wit paardje en hij luisterde echt harstikke goed. Ik noemde hem Squishy, omdat hij alle paarden, die ons probeerden in te halen, tussen andere paarden in squishte. Monique noemde haar paardje Fred (dat snel veranderde in Vreet...)
Toen ik eenmaal gewend was aan het zitten op een paard en ik begon te vertrouwen op het feit dat Squishy zichzelf (met mij erop) heus niet in het naastliggende ravijn zou gooien, kon ik niet meer stoppen met lachen. We trokken gewoon te paard, de Chinese natuur in!
(Lekker weg uit de steden, ik kan ondertussen namelijk geen tempel meer zien...)
We gingen steeds hoger de bergen in tot op ongeveer een hoogte van 4500m en de uitzichten werden steeds mooier (en de lucht ijler). We liepen langs bevroren stroompjes, door de sneeuw en we hadden een prachtig uitzicht op valleien en besneeuwde bergtoppen. Ook kwamen we een paar keer door primitieve Tibetaanse dorpjes. Puur genieten!!
Vanwege de hoogte en het seizoen, zouden we niet gaan kamperen. Daar zou het namelijk veel te koud voor zijn. Maar op een gegeven moment stapten onze gidsen af en begonnen de bagage van de paarden af te halen op een veldje waar alleen 3 palen in de grond stonden... Wel kamperen dus...
Om half 4 smiddags verdween de zon achter de bergen en om 5 over half 4 zaten we rillend onder dikke dekens bij het kampvuur. Het was echt ijskoud!
Rond half 8 besloten Monique en ik om ons eigen tentje in te gaan om daar hopelijk wat meer warmte te vinden. Tevergeefs... Ons tentje was bedekt onder een laag rijp en in ons tentje lagen dunne matjes en een paar dunne dekens. Ik heb het nog nooit zo koud gehad! Ik heb letterlijk de hele nacht lang de kwartieren afgeteld tot het tijd was om het tentje weer te verlaten (8uur de volgende ochtend) Wat een hel, ik heb me die nacht van alles in mn hoofd gehaald, van zwarte tenen tot doodvriezen aan toe (ik zag de krantenkoppen in Nederland al helemaal voor me)
Monique en ik waren het heel snel eens, dit zouden we echt niet nog een nacht gaan doormaken! En gelukkig waren onze groepsgenoten (of lotgenoten?) het daarmee eens! Dus in plaats van een 3-daagse tocht hebben we er een 2-daagse tocht van gemaakt.
(achteraf blijkt het dat het in de bergen snachts -20 kan worden, zo koud was het bij ons niet, al zal het niet veel gescheeld hebben...)
De volgende ochtend moesten de paarden over ijs lopen en daardoor gleden hun hoeven steeds weg. Toen het ijs begon te smelten en de ondergrond modderig werd, werd de situatie er niet veel beter op! Ook moesten we over hele smalle, steile paadjes langs diepe afgronden. Al met al zat ik dus niet echt met een gerust hart op Squishy...
Hoewel het misschien niet zo over komt, heb ik echt ontzettend van de tocht genoten. Het reisgezelschap was gezellig, de paardjes luisterden goed en zorgden voor grappige taferelen en de uitzichten waren adembenemend! Maar het was ook echt behoorlijk afzien!
Wat waren we blij om weer in ons hostel terug te komen, we hebben de hele nacht genoten van de elektrische dekens. Weliswaar allebei snipverkouden en met verbrande gezichten (door de kou of door de zon?) Maar we konden al wel weer lachen om ons superstoere avontuur!
De dag daarna zijn we naar Juihaigou (o.i.d) National Park vertrokken en daar hebben we ook genoten van de prachtige Chinese natuur. Het park staat bekend om zijn extreem blauwe meren en watervallen. De namen van de meren waren onder andere: Mirror Lake, Pearl Beach Shore en Colored Lake, nou dat klinkt toch al helemaal geweldig! Ik kan er ook weer een mega lang verhaal over schrijven, maar dat doe ik niet, de foto's zeggen denk ik meer dan genoeg!!
Nou, dat was weer een extreem lang verhaal! Maar we maken echt zoveel mee hier! Morgenavond vliegen we naar Guilin, in het zuiden van China. Het is daar een stuk warmer (zijn we echt aan toe!!) en we gaan daar lekker relaxen. De afgelopen 2 weken waren geweldig, maar wel erg druk!!
Liefs Tessa
PS: Bedankt allemaal voor alle leuke reacties!!!
PS2: Helaas ben ik ondertussen mn schouderpiercing verloren :( (gelukkig wel geheel pijnloos, maar baal er wel van...) Nu issie zo saai :P
Bij gebrek aan tijd om te mailen:
@ Anouk: Je kussensloop wordt veel gebruikt, in veel hostels is de definitie van "schoon" net even iets anders dan in nederland ;)
@ Rita: Ik heb erg gelachen om je mailtje, ik vind het bijna jammer dat ik er niet bij was :P
@ Ioana: Moenie worrie nie, you'll always be Squishy the First!! keisquishhh!!
@ Mama: bedankt voor het voorlezen van mn stukje op de begrafenis!
@ Moniek: Wat zijn de lampionnen mooi geworden!!
@ Claudia: Zijn er nog veel angry birds bij je aan de deur geweest?
@ Moniek & Beau: Bedankt voor jullie leuke kaartje, ik heb 'm opengemaakt toen ik terug kwam van de paardrijtocht :D
Ben ik nog iemand vergeten?? Dan volgt de mail vast later ;)
Voordat we op reis gingen, hadden Monique en ik een hele planning gemaakt van onze reis door China. Maar zoals dat altijd gaat (in ieder geval bij mij), zijn we ondertussen heel erg van onze planning afgeweken. We hoorden namelijk dat er in de buurt van Chengdu ontzettend veel gave dingen te doen waren. (in de buurt van betekent hier: op zo'n 8 uur reizen)
Met de bus zijn we naar Songpan gegaan, een klein plaatsje ten noorden van Chengdu, in de bergen. Dit ligt behoorlijk in de buurt van Tibet en dat is duidelijk te zien aan de architectuur en de klederdracht, echt heel gaaf. We hadden er alleen niet echt aan gedacht dat het hier een stuk kouder zou zijn. Ik heb dus bij aankomst gelijk een legging, een muts, handschoenen en lange sokken gekocht. Zo, kom maar op met die kou!! :s
De volgende ochtend stonden Monique en ik (dik ingepakt) klaar voor een 3-daagse trekking te paard! (samen met nog 3 andere Nederlanders en 3 gidsen, die natuurlijk geen engels spraken) In de schaduw was het koud, maar in het zonnetje was het goed te doen. En al snel konden de eerste laagjes kleding uit. Ik zat op een wit paardje en hij luisterde echt harstikke goed. Ik noemde hem Squishy, omdat hij alle paarden, die ons probeerden in te halen, tussen andere paarden in squishte. Monique noemde haar paardje Fred (dat snel veranderde in Vreet...)
Toen ik eenmaal gewend was aan het zitten op een paard en ik begon te vertrouwen op het feit dat Squishy zichzelf (met mij erop) heus niet in het naastliggende ravijn zou gooien, kon ik niet meer stoppen met lachen. We trokken gewoon te paard, de Chinese natuur in!
(Lekker weg uit de steden, ik kan ondertussen namelijk geen tempel meer zien...)
We gingen steeds hoger de bergen in tot op ongeveer een hoogte van 4500m en de uitzichten werden steeds mooier (en de lucht ijler). We liepen langs bevroren stroompjes, door de sneeuw en we hadden een prachtig uitzicht op valleien en besneeuwde bergtoppen. Ook kwamen we een paar keer door primitieve Tibetaanse dorpjes. Puur genieten!!
Vanwege de hoogte en het seizoen, zouden we niet gaan kamperen. Daar zou het namelijk veel te koud voor zijn. Maar op een gegeven moment stapten onze gidsen af en begonnen de bagage van de paarden af te halen op een veldje waar alleen 3 palen in de grond stonden... Wel kamperen dus...
Om half 4 smiddags verdween de zon achter de bergen en om 5 over half 4 zaten we rillend onder dikke dekens bij het kampvuur. Het was echt ijskoud!
Rond half 8 besloten Monique en ik om ons eigen tentje in te gaan om daar hopelijk wat meer warmte te vinden. Tevergeefs... Ons tentje was bedekt onder een laag rijp en in ons tentje lagen dunne matjes en een paar dunne dekens. Ik heb het nog nooit zo koud gehad! Ik heb letterlijk de hele nacht lang de kwartieren afgeteld tot het tijd was om het tentje weer te verlaten (8uur de volgende ochtend) Wat een hel, ik heb me die nacht van alles in mn hoofd gehaald, van zwarte tenen tot doodvriezen aan toe (ik zag de krantenkoppen in Nederland al helemaal voor me)
Monique en ik waren het heel snel eens, dit zouden we echt niet nog een nacht gaan doormaken! En gelukkig waren onze groepsgenoten (of lotgenoten?) het daarmee eens! Dus in plaats van een 3-daagse tocht hebben we er een 2-daagse tocht van gemaakt.
(achteraf blijkt het dat het in de bergen snachts -20 kan worden, zo koud was het bij ons niet, al zal het niet veel gescheeld hebben...)
De volgende ochtend moesten de paarden over ijs lopen en daardoor gleden hun hoeven steeds weg. Toen het ijs begon te smelten en de ondergrond modderig werd, werd de situatie er niet veel beter op! Ook moesten we over hele smalle, steile paadjes langs diepe afgronden. Al met al zat ik dus niet echt met een gerust hart op Squishy...
Hoewel het misschien niet zo over komt, heb ik echt ontzettend van de tocht genoten. Het reisgezelschap was gezellig, de paardjes luisterden goed en zorgden voor grappige taferelen en de uitzichten waren adembenemend! Maar het was ook echt behoorlijk afzien!
Wat waren we blij om weer in ons hostel terug te komen, we hebben de hele nacht genoten van de elektrische dekens. Weliswaar allebei snipverkouden en met verbrande gezichten (door de kou of door de zon?) Maar we konden al wel weer lachen om ons superstoere avontuur!
De dag daarna zijn we naar Juihaigou (o.i.d) National Park vertrokken en daar hebben we ook genoten van de prachtige Chinese natuur. Het park staat bekend om zijn extreem blauwe meren en watervallen. De namen van de meren waren onder andere: Mirror Lake, Pearl Beach Shore en Colored Lake, nou dat klinkt toch al helemaal geweldig! Ik kan er ook weer een mega lang verhaal over schrijven, maar dat doe ik niet, de foto's zeggen denk ik meer dan genoeg!!
Nou, dat was weer een extreem lang verhaal! Maar we maken echt zoveel mee hier! Morgenavond vliegen we naar Guilin, in het zuiden van China. Het is daar een stuk warmer (zijn we echt aan toe!!) en we gaan daar lekker relaxen. De afgelopen 2 weken waren geweldig, maar wel erg druk!!
Liefs Tessa
PS: Bedankt allemaal voor alle leuke reacties!!!
PS2: Helaas ben ik ondertussen mn schouderpiercing verloren :( (gelukkig wel geheel pijnloos, maar baal er wel van...) Nu issie zo saai :P
Bij gebrek aan tijd om te mailen:
@ Anouk: Je kussensloop wordt veel gebruikt, in veel hostels is de definitie van "schoon" net even iets anders dan in nederland ;)
@ Rita: Ik heb erg gelachen om je mailtje, ik vind het bijna jammer dat ik er niet bij was :P
@ Ioana: Moenie worrie nie, you'll always be Squishy the First!! keisquishhh!!
@ Mama: bedankt voor het voorlezen van mn stukje op de begrafenis!
@ Moniek: Wat zijn de lampionnen mooi geworden!!
@ Claudia: Zijn er nog veel angry birds bij je aan de deur geweest?
@ Moniek & Beau: Bedankt voor jullie leuke kaartje, ik heb 'm opengemaakt toen ik terug kwam van de paardrijtocht :D
Ben ik nog iemand vergeten?? Dan volgt de mail vast later ;)
-
14 November 2011 - 10:34
Karin:
Inderdaad een cool verhaal. Krijg het al koud bij het lezen, maar ook erg spannend en leuk! Hier ook spanning hoor, Sinterklaas is in het land!
Groetjes
Aat, Karin, Ella en Jana
-
14 November 2011 - 10:35
Claudia:
Hee! Nou, heb helemaal niemand van m'n klas langs zien komen, tegenvaller hè? ;) Het was ook niet zo superdruk.. De kinderen hebben wel veel snoep opgehaald met hun lampionnen, zeiden ze vandaag :) En ze hebben leuke reacties gehad, dus dat is mooi!
Wauw, wat een verhalen weer! Ben stiekem heel jaloers op jullie ;) (misschien iets minder op dat stukje in de tent :p) Hoe geweldig is het, om zo primitief te reizen! En afwijken van je planning betekent, denk ik, verbetering, omdat er dingen zijn die NOG leuker blijken :) Je kan daar zeker geen schouderpiercing krijgen? En anders lijkt het me niet zo slim, i.v.m. hygiëne ;)
Veel relax-plezier in Guilin (ik heb het even gegoogled en het ziet er geweldig uit!) en tot je volgende verslag! xx -
14 November 2011 - 11:17
Kelly:
Sissieeee!!
Wat maak je toch weer gave dingen mee!! (ik ben vooral niet jaloers)
Wat een hel zo'n nacht :O en dat national park! té mooie foto's..
xx(K)
-
14 November 2011 - 12:01
Moniek:
Echt super mooie foto's! Zwaar jaloers... Gelukkig hebben wij Sinterklaas weer in het land, maakt het toch weer een beetje goed =P XxX -
14 November 2011 - 15:48
Rita:
Wat heb je een coole muts! (foto National Park)
Wat een koud verhaal, en lijkt me echt doodeng om op een paard langs een ravijn te lopen! Verder wel jaloers, je gaat van het ene leuke in het andere en ik maar werken (en elke dag in de file doordat de tunnel een week gerepareerd moet worden);.
Heel veel plezier nog, doe je voorzichtig!
xxxx
Rita
-
14 November 2011 - 17:27
Margareth:
Gave muts, geen wonder dat jullie een attractie apart zijn voor de chinezen.... Lieve Tess, heerlijk zulke verhalen en vooral de verandering van planning wat het vast nog (kan dat?) leuker maakt. Kijk nu al uit naar je volgende verslag. Ze kunnen niet lang genoeg zijn, zucht....
Dikke kus & knuffel
Ab & Mar -
14 November 2011 - 18:46
Anneke:
Hoi Tess !!! Wat stoer zeg zo te paard, geen files !!!! Ik reed vanochtend ook op mijn stale ros naar mijn werk en ook hier is het aardig fris aan het worden ! Prachtige foto`s zeg !!! Echt schitterend !!! Geniet lekker verder ( alleen dan niet meer slapen in de kou BBBRRRRRRR.)groetjes van ons allemaal !!!! -
14 November 2011 - 20:19
Ylva:
Wauw!!!! Wist niet dat China zo mooi was.. En jullie zien er echt stoer uit, zo op je paardjes tussen de besneeuwde bergen. Heel leuk om te zien en om weer een verhaal van je te lezen. Veel plezier op jullie volgende avontuur :) xxx -
14 November 2011 - 21:12
Dionne:
Tes!! Wat een super leuk verhaal!! Hier begint het ook al aardig koud te worden ;) vast niet zo koud als in jou tentje maar toch! Heel veel plezier en schrijf nog maar veel meer lange verhalen!!! I can live vicariously through you ;)
Xoxo
Spi -
15 November 2011 - 06:16
Monique Appel:
Nu ik toch je reisvriendje ben zal ik maar even op je verhaal reageren. Klinkt echt leuk wat je allemaal doet en die foto's zijn echt mooi je hebt vast een hele leuke reisgenoot ;););) -
15 November 2011 - 10:11
Beau:
Lieve Tessa! Wat een verhaal. Ik geloof dat het hier bijna net zo koud is, dus je mist niks! (haha wij alleen wel al jouw avonturen!)
Ik weet niet precies wanneer het eerste kaartje open mocht. Dus ik kan je nu niet op je kop geven of het al mocht of niet ;), de volgende datums weet ik wel, dus.... Houd je aan de regels van het spelletje! Blij dat je ons kaartje leuk vond!
Onderhand mis ik je stiekem best een beetje, met wie moet ik nou greys kijken en zwijmelen? ;) Maar bovenal natuurlijk de lol en gezelligheid!
Ben blij dat je het kaartje leuk vond, maar het volgende kaartje is natuurlijk veel en veeel leuker! ;)
Heel veel plezier verder! En denk even aan me als ik me weer vertoef door die dikke mist lagen! (vanmorge over de sluizen, kon maar 25 meter vooruit kijken)
Dikke kus! -
17 November 2011 - 09:55
Mamsssss:
Die nacht wordt in jullie gedachten net als jullie grotavontuur in Thailand: verschrikkelijk maar onvergetelijk!
Wij wachten met een "gerust"hart op je volgende belevenis...... -
18 November 2011 - 13:13
Karin Elise:
Nou heb ik op veel plekken paardgereden, tot Nieuw-Zeeland aan toe, maar nog nooit in China! Dat ziet er tof uit zeg! Fijn dat jullie niet stukgevroren zijn trouwens! :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
